نگاهی به فشن دهه 90 میلادی (بخش سوم - اِلِمان‌های فشن زنان)

مد زنان در دهه 90 میلادی با توجه به ترکیب سبک‌های متفاوت از سوی طراحان، بسیار متنوع بود. اغلب استایل‌های این دهه، الهام گرفته از دهه 70 بود و این مسئله باعث کوتاه و بلند شدن قد لباس‌ها در طول دهه شد. از طرفی جنسیت‌ گرایی از طریق نشان دادن لباس زیر بعنوان لباس بیرونی و استفاده گسترده از مواد Transparentمورد تاکید قرار می‌ گرفت. در حالیکه در این دهه از رنگهای متنوع استفاده‌  وسیعی میشد، به کار بردن رنگ‌های سیاه و خنثی، اغلب تصویری از یونیفرم را در ذهن ایجاد میکرد.

در فشن دهه 90 میلادی،  لباس‌ هایی با برش‌ های باریک که بر باریکی کمر تاکید داشت، رواج پیدا کرد.  دامنها در سال‌ های اولیه دهه 90 میلادی اغلب بلند و باریک بودند، به طوری‌ که بعضی از آن‌ ها حتی به مچ  پا میرسیدند. علاوه بر دامن، ژاکت‌ ها کم کم بلند شدند و گاهی این بلندی ژاکت‌ها، تاثیر دهه 70 از استایل ادواردین را به ذهن، متبادر میکرد. در دهه 90 میلادی، کت و شلوار و دامن به سبک کلاسیک شنل در میان زنان محبوب شد، اما با به کارگیری رنگ‌ های روشن، طراحان سعی داشتند در آن ها تغییراتی ایجاد کنند و مطابق روز آن ها را طراحی کنند. سلیقه جوانان در آن دوران، ست کردن جلیقه کلاسیک – مانند استایل بلیزر و یا کاردیگان – با دامن بسیار کوتاه بود. دامن‌ها اغلب خط کمر پایینی داشتند و بر روی باسن سوار بودند. دامن‌های کوتاه با برش صاف و بدون چین هم موجود بودند، اما بیشتر دختران جوان، دامن‌ های کوتاه و چسبان را ترجیح میدادند. تی شرت، ژاکت های تنگ و تاپ های گره زده شده، معمولا کوتاه بودند و لباس زیر یا پوست بدن را به نمایش می‌گذاشتند.

 در مقابل شلوارهای باریک و تنگی که بر فضای مدآن زمان حاکم بود، برخی از زنان، شلوارهای جین گشاد را به تقلید از خوانندگان رپ می پوشیدند.  همچنین علاقه مندان به موسیقی سبک رِیو، شلوارهایی با دم پاهای خیلی پهن را انتخاب می‌ کردند. 

در اواسط دهه 90 میلادی، فعالیت‌ های ورزشی در رسانه‌ ها خبرساز شد، به همین دلیل تاثیر زیادی بر فشن گذاشت و فشن هم خود را وارد ورزش کرد. در این بین می‌ توان از X Games نام برد که از تاثیرگذارترین پدیده ها در زمینه فشن و ورزش بود.

رایج شدن استفاده از خز در پوشاک و اغاز اعتراضات فعالان حقوق حیوانات

اعتراضات فعالان حقوق حیوانات از مهم ترین رویدادهای دهه 90 میلادی بود که با وجود آن، استفاده از خز بسیار رایج شد و کت‌های خزدار توسط افراد مشهور و مردم عادی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این کت‌های خزدار با یقه‌های شالی پهن و دکمه‌های خز، از دهه‌های 20 و30 رایج شد و تا اواخر قرن، همچنان فریبندگی‌ اش به چشم می‌ آمد. زمانی نگرانی فعالان حقوق حیوانات بیشتر شد که پشم طبیعی گوسفندان قهوه‌ای محبوبیت پیدا کرد و طراحان نگاه ویژه‌ ای به چرم و پوست مار در طراحی شلوارهایشان انداختند. یکی دیگر از محبوب ترین المان های این دهه، چاپ پوست پلنگ بر روی لباس زنان بود که تا امروز نیز محبوبت خود را حفظ کرده و مورد استفاده قرار می گیرد.

لباس شب بخش افراطی فشن دهه 90 میلادی

لباس شب و مناسبتی، قطب مهم دهه ۹۰ به شمار می‌ رود که بخش افراطی صنعت فشن را به نمایش گذاشت. توجه به این لباس‌ ها در طی این سال‌ها افزایش پیداکرد و در همین راستا، لباس‌های بانداژمانند ورساچه، افراد همیشه حاضر در جشن و میهمانی را تحت تاثیر قرار داد تا آن تاپ‌های شبه‌سوتین، که اغلب با دامن‌ های بلند ست می شدند، از صحنه خارج شوند.

 لاکروکس، طراح فرانسوی تی شرت‌هایی ابریشمی و توری که با پولک‌های طلایی تزئین شده را به عنوان لباس شب پیشنهاد داد. استایل دیگری که برای لباس شب در نظرگرفته شده بود، ظاهر لاغر و باریک دهه 30 را به یاد می‌آورد؛ به طوری‌که طرح‌های جان گالیانوی انگلیسی در ابعاد گسترده‌ای تقلید و در کنار آن، لباس‌های توری متالیک کلوین کلاین که محبوبیت زیادی نیز داشت، توسط طراحان و تولیدکننده‌ ها کپی شد. اگرچه در طول روز، ساتن به طور فزاینده‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفت و علاوه بر زنان، دختران جوان هم تمایل به پوشیدن آن ها داشتند؛ آرام آرام کرپ مصنوعی مات، متداول شد و پیراهن مات در لباس های شبانه به کار رفت.

 این لباس‌های شبانه در ترکیب با طرح پلنگی در اکسسوارها به شدت به چشم می آمد. از گزینه‌های دیگر برای لباس شب، شلوار بلند و پیراهن مات تام فورد برای گوچی و استایل های دونا کاران بود که ارجاعی دیگر به فشن دهه 70 محسوب می‌شود. در هر دهه ای و در هر مدیوم هنری، تاثیرپذیری از گذشتگان کاملا مشهود بود، اما دهه 90 میلادی اوج این الهامات و تاثیرات بود. اما طراحان علاوه بر این تاثیرپذیری ها، چیزی از خود اضافه کردند که این دهه را به نقطه اوج فشن رساند: افراط.