مصارف جوش شیرین در تغذیه دام و طیور
جوش شیرین (یا بیکربنات سدیم) با فرمول NaHCO۳ یکی از نمک‌های سدیم در ترکیب با کربنیک اسید است که تنها یک هیدروژن اسیدی این ترکیب با سدیم جایگزین شده است.
از بیکربنات سدیم ( جوش شیرین ) گاهی اوقات برای بهبود کیفیت پوسته تخم مرغ یا مقابله با اثرات ناشی از استرس گرمای استفاده می شود. بیکربنات سدیم می تواند دروقوع نقرس از طریق ساخت ادرار قلیایی مؤثر باشد که همراه با سطوح بالای کلسیم میتواند یک واسط مناسب برای تشکیل سنگ های کلیوی باشد.
اضافه کردن جوش شیرین به شیر
شیر در طی مراحل تولید، نگهداری و توزیع از راه های گوناگون آلوده می شود وچنانچه در شرایط نامساعد و غیر بهداشتی نگهداری شود به سرعت فاسد می گردد. شیرآلوده و فاسد در اثر حرارت لخته شده و به دو بخش مایع و دلمه تبدیل می گردد که اینعمل به علت بالا رفتن مقدار اسیدهای آلی سنتز شده توسط میکروب های آلوده کننده یشیر می باشد و بیان کننده ی این است که شیر فاسد بوده است.
برای پوشاندن عیب و فساد شیر، دام داران یا فروشندگان شیر متقلب، مقداری جوششیرین به شیر فاسد میافزایند که موجب خنثی شدن اسیدهای سنتز شده توسط میکروب هاشده و به این ترتیب شیر در اثر حرارت، لخته و دلمه نمی شود و فساد آن مخفی می ماند. در حالی که سایر مواد مضر حاصل از میکروب ها ممکن است همچنان فعال باقی بماند و بامصرف شیر فاسد اختلالاتی در بدن به وجود آید.
استفاده از جوش شیرین برای درمان نفخ در دام
از جوش شیرین به مقدار 150 تا 200 گرم در یک لیتر آب استفاده کرد و به دام خورانید و یا میتوان کمتر از یک تا 2 درصد جیره روزانه گاو شیری به عنوان خوراک مکمل استفاده نمود.